Σήμερα εγκαινίασα το καλοκαίρι.
Μπήκα στο νερό, μπήκα στο στοιχείο μου, στην μητέρα φύση...
Ήταν η επανένωση με το κομμάτι εκείνο του εαυτού μου που βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση αναμονής από τον Σεπτέμβριο.
Ήταν η ζεύξη εκείνη που μου έλειπε εδώ και πολύ καιρό, η γέφυρα εκείνη που είχε κλονιστεί (όχι, δεν έχει γκρεμιστεί...).
Ναι. Το νερό ήταν παγωμένο για τα δικά μου γούστα.
Ναι. Κάηκα γιατί τον μαλάκα με πήρε ο ύπνος στην ξαπλώστρα (είμαι ιδιαίτερη μορφή Αφρικάνου ;) ).
Αλλά η αίσθηση αυτή, η πρώτη επαφή του δέρματός μου με το νερό ξύπνησε το αρχέγονο που λέει κι η Μάρα...
...κι αυτό δεν αναπληρώνεται :)
Μπήκα στο νερό, μπήκα στο στοιχείο μου, στην μητέρα φύση...
Ήταν η επανένωση με το κομμάτι εκείνο του εαυτού μου που βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση αναμονής από τον Σεπτέμβριο.
Ήταν η ζεύξη εκείνη που μου έλειπε εδώ και πολύ καιρό, η γέφυρα εκείνη που είχε κλονιστεί (όχι, δεν έχει γκρεμιστεί...).
Ναι. Το νερό ήταν παγωμένο για τα δικά μου γούστα.
Ναι. Κάηκα γιατί τον μαλάκα με πήρε ο ύπνος στην ξαπλώστρα (είμαι ιδιαίτερη μορφή Αφρικάνου ;) ).
Αλλά η αίσθηση αυτή, η πρώτη επαφή του δέρματός μου με το νερό ξύπνησε το αρχέγονο που λέει κι η Μάρα...
...κι αυτό δεν αναπληρώνεται :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου